Bozkır, Kuş ve Balık

Bozkır, Kuş ve Balık

   “Özgürlük sandığınızın esaret, güç sandığınızın en zayıf yan, cesaret dediğinizin en büyük korkaklığınız olduğunu öğrenmeye dayanabilecekseniz, buyurun başlayalım…” diyor Bozkır, Kuş ve Balık romanının yazarı Yeşim Monus. Çünkü o, insanın ruhundaki siyah ile beyazı, iyi ile kötüyü, fedakârlık ile bencilliği, sevgi ile nefreti yani bütün zıt duyguları ve kavramları romanın kahramanları üzerinden bizlere hatırlatıyor. Bu hatırlatma ile okuyucuyu âdeta bir yüzleşmeye davet ediyor. Hikâye içinde hikâye barındıran o müthiş kurgusuyla, romanı bir solukta okunur kılıyor.

   Okuyucuda tesir bırakan, roman kahramanlarının özelliklerinde insanın ruhuna dair izler bulduran ve belki de farkında olmadan zihin dünyasında kişiyi kendisiyle ya da çevresiyle konuşturan kitap, insan fıtratının ne kadar karmaşık olduğunu da ortaya koyuyor.

   Bozkır, Kuş ve Balık… Öyle kişiler var ki hikâyenin içinde; bazen yüzleri beton gibi, ama kalpleri taştan değil. Duvarları var onların, ama yıkılmaz değil… İhtirasları var, fakat sükûnet ruhlarını terketmiş değil. Kaskatı dursalar da, gözyaşları kurumuş değil… Dediğimiz gibi, insanın ruhundaki siyah ile beyazın resmi olacak nitelikte sanki. İşte bu yüzden, Bozkır, Kuş ve Balık hiçbirimize yabancı değil. İşte bu yüzden romanın kahramanları muhtemelen aşina gelecek size. Belki kendinizi bulacaksınız içinde, belki de sevdiklerinizi… Çünkü onlar, âdemoğlunun ta kendisi!